Neuropathie

Hoe gaat het nu met me?
Ik zit in mijn ‘vrije’ week, de derde week van de 8e kuur.

Op zich voel ik me harstikke goed deze kuur. Sinds eind vorige week heb ik geprobeerd om de middagdutjes over te slaan, zodat ik ‘s nachts wat beter en dieper door zou slapen. Ja, en ook omdat ik dan overdag wat meer ‘tijd’ heb.😊 De dagen vliegen echt voorbij als je ‘s middags ook nog gaat slapen.

Qua nachtslaap maakte het eigenlijk niet zo heel veel uit. Ik word evengoed in de nacht wakker van een opvlieger of omdat ik moet plassen. Maar overdag merkte ik wel dat ik die middagslaap echt nog nodig heb. Ik raakte steeds vermoeider en dus heb vanmiddag weer even heerlijk geslapen.

En sinds het weekend ontzettend heb ik veel last van mijn voeten.🦶🏻Zondag nog een flink stuk gewandeld en de laatste 2 km gingen eigenlijk echt niet meer, maar ja… je wilt dan toch naar huis. Het voelt alsof ik mijn voeten over schuurpapier heb gehaald, branderig en alsof ze in de fik staan. Zelfs eergister niet gewandeld om zo mijn voeten rust te geven. Nou, dat is voor mij echt bijzonder, want als ik echt iets heeeel graag doe dan is het wel wandelen. Gisterochtend gewandeld, maar mijn rondje flink ingekort omdat het behoorlijk pijnlijk was. Balen want het wandelen helpt me vooral ook in mijn hoofd. En precies daar kreeg ik gister toch wel last van. Dan gaan mijn gedachten met me aan de haal. Uiteindelijk muziek opgezet en lekker mee zitten brullen en huilen. Wat werkt huilen toch helend! Alsof je daarna weer verder kunt.

Maar: vanmiddag kreeg ik een tip van mijn neef om aambeienzalf 😳 te kopen en voor het slapen gaan op mijn voet(zol)en te smeren. En dan met sokken aan te gaan slapen. Het moet wel van het merk A. Vogel zijn. Meteen gehaald en ik ga het proberen, wordt vervolgd!

En wat voel ik me ontzettend dankbaar en gelukkig dat ik bijvoorbeeld door mijn situatie nu regelmatig contact heb met mijn neef die darmkanker heeft. Uiteraard niet blij dat hij dat heeft, maar het contact is echt heel bijzonder en doet me steeds zo ontzettend goed! Zo komen er wel meer mensen op mijn pad waar ik de mooiste gesprekken mee heb, en dat voelt steeds weer als een cadeau. Het leven is mooi!!❤️

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *